تعزیر (دیدگاه شیخ طوسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تعزیر (دیدگاه شیخ طوسی) از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به
حقوق جزا بوده و دیدگاه
شیخ طوسی درباره
تعزیر را بررسی می‌کند. ایشان تعزیر را برای هر گناهی که
حد شرعی برای آن تعیین نشده، لازم می‌داند.
شیخ ابو جعفر محمد بن حسن بن علی طوسی، در ماه
رمضان سال ۳۸۵ ه- ق در
طوس خراسان به دنیا آمد، و در سن ۳۳ سالگی به
بغداد کوچ کرد، و در آنجا درخشید. کتاب‌های فراوانی در علوم مختلف به رشته تحریر درآورد، که «
المبسوط» از مهمترین آنهاست. این فقیه بزرگ پس از عمری خدمت به
مکتب اهل البیت (
علیهم‌السّلام) در سال ۴۶۰ ه- ق رحلت کرد.
شیخ
طوسی که از استوانه‌های فقهای شیعه به شمار می‌رود، می‌فرماید: «و کل من اتی معصیة لا یجب بها الحد فانه یعزر، مثل ان سرق نصابا من غیر حرز، او اقل من نصاب من حرز، او وطئ اجنبیة فیما دون الفرج، او قبّلها، او شتم انسانا، او ضربه، فان الامام یعزره … و یکون التعزیر بما دون الحد؛
هر کس مرتکب گناهی شود که حدّ شرعی ندارد تعزیر می‌گردد؛ مثل این که سارقی مالی را که به حدّ نصاب می‌رسد از خارج حرز سرقت کند. یا مال کمتر از نصاب را از داخل حرز بدزدد. یا مرد و زن بیگانه‌ای برهنه در رختخوابی بخوابند هر چند
آمیزش نکنند. یا او را ببوسد. یا کسی انسانی را فحش دهد. در تمام این موارد حاکم شرع مجرم را تعزیر می‌کند … البتّه تعزیر کمتر از حدّ شرعی است.»
•
مکارم شیرازی، ناصر، تعزیر و گستره آن، ص۲۶-۲۷.
