• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بندار بن عبدالحمید کرخی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بندار بن عبدالحمید کرخی (مقاله‌دوم)
مقالات مرتبط: بندار بن عبدالحمید کرخی.


بندار بن عبدالحمید کرخی (م حدود ۲۸۰ق)، از عالمان علم لغت، روایت، شعر و ادبیات عرب در قرن سوم هجری قمری بود.


ابوعمرو بندار بن عبدالحمید بن عمرو کرجی (کرخی) اصفهانی، معروف به ابن لره (لزه)، لره با ضمه منسوب است به لرستان که از توابع اصفهان شمرده می‌شد.
[۱] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، لب اللباب، ص۲۳۰.    
گویا وی اهل کرج بوده و در آغاز در این شهر می‌زیسته است و بعدها به عراق رفت و شهرت یافت.
وی از شاگردان ابوعبید قاسم بن سلام (م ۲۲۴ق) است و در علم لغت، روایت، شعر و ادبیات عرب ممتاز بود. در بغداد مجلس درس داشت و ابن کیسان از جمله شاگردان او محسوب می‌شد. ابوعمرو قصیده‌های فراوانی سروده و هفتصد قصیده از حفظ داشت.
گفته‌اند که کمتر شعر جاهلی بود که حفظ نباشد. زمانی با مبرد نحوی ملاقات کرد و در سامرا به حضور متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) رسید. بندار هر هفته با عده‌ای از نحویین در نزد متوکل مباحثه داشت.
[۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۷۶۶.    

ابن ماکولا، فراء نحوی را از دیگر اساتید او، و محمد بن ابی الازهر بوسنجی را از جمله شاگردان او دانسته است.
[۳] ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۱، ص۳۵۶.    


ابوعمرو دو مکتب نحوی کوفی و بصری را در هم آمیخت و آثار زیر را از خود به جای گذاشت:


ابن لره پس از نود سال عمر،
[۵] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۷۶۷.    
در حدود ۲۸۰ق درگذشت.
[۶] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، جزء۱، ص۳۰۰.
(دیگر منابع:
[۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۱، ص۴۷۶.    
[۸] بنداربن جمعی از نویسندگان، دانشنامه جهان اسلام، ص۱۸۳۷.    
[۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۲، ص۳۴۵.
[۱۰] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۹۳.
[۱۱] موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۴۳.    
[۱۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۴۳.    
[۱۳] قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۱۰۲.
[۱۴] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۱۸۳.    
[۱۵] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۳۹۶.    
)

۱. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، لب اللباب، ص۲۳۰.    
۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۷۶۶.    
۳. ↑ ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۱، ص۳۵۶.    
۴. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۱۱.    
۵. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۷۶۷.    
۶. ↑ سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، جزء۱، ص۳۰۰.
۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۱، ص۴۷۶.    
۸. ↑ بنداربن جمعی از نویسندگان، دانشنامه جهان اسلام، ص۱۸۳۷.    
۹. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۲، ص۳۴۵.
۱۰. ↑ جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۹۳.
۱۱. ↑ موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۴۳.    
۱۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۴۳.    
۱۳. ↑ قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۱۰۲.
۱۴. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۱۸۳.    
۱۵. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۳۹۶.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «بندار کرجی»، ج۱، ص۲۰۸-۲۰۹.


رده‌های این صفحه : ادیبان قرن 3 (قمری) | درگذشتگان سال 280 (قمری) | شاعران عرب قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | لغویان قرن 3 (قمری) | مؤلفان قرن 3 (قمری) | نحویان قرن 3 (قمری)
جعبه ابزار