کتاب، مشتمل بر ۲۰ بخش است که در هر بخش یکی از قواعد فقهی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. نویسنده ضمن بهره گیری از منابع حدیثی و روایی، جوانب مختلف فقهی و تاریخی هر یک از این قواعد را پی گیری میکند.
مؤلف، پس از بحثی که درباره فقهی یا اصولی بودن این قاعده مطرح میکند، ادله تمامیت آن را مورد بررسی قرار میدهد و معتقد است این قاعده فی الجمله درست است؛ نه بالجمله و سپس حدود اعتبار این قاعده را مشخص میکند. قاعده دوم، قاعده «الاعانه علی الاثم» است؛ یعنی کمک به گناه . این قاعده علاوه بر آن که بر اساس ادله شرعی معتبر است، عقل نیز به حرمت کمک به کار خلاف حکم میکند. البته مؤلف با نقد ادله این قاعده معتقد است، کمک به گناه خود گناه محسوب نمیشود.
قاعده سوم، قاعده «الفراغ و التجاوز» است. این قاعده در مورد مسائل عبادی و به ویژه مسائل مربوط به نماز کاربرد دارد. مؤلف، شقوق و فروع مختلف این قاعده را مورد بحث قرار داده است.