کلاباذی از محدثان بنام، حافظ‌ترین مردم ماوراءالنهرو فردی ثقه بود. در دوران حافظ ابوالحسن علی بن عمر دارقُطْنی (م. ۳۸۵ق) وارد بغداد شد و به نقل حدیث پرداخت. موقعیت و جایگاه ویژه کلاباذی سبب شد دارقطنی نیز از او روایت کند و به ستایش او بپردازد.
که نسخه‌های خطی آن در کتابخانه‌های گوناگون وجود دارد. عبدالله بن عبدالرحمان بن جزری (م. ۵۶۲ق) این کتاب را تهذیب کرده وابن قیسرانی (م. ۵۰۷ق) نیز در کتابی به نام الجمع بین کتابَیْ ابی نصر الکلاباذی و ابی بکر بن منجویه فی رجال البخاری و مسلم جمع کرده است.
[۱۳]سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء۱، ص۴۴۳.
