ابوالخیر صالح بن ابی‌حماد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه رازی، از اصحاب
امام جواد،
امام هادی و
امام حسن عسکری (علیهم‌السّلام) و از محدثان
شیعه در عصر امام حسن
عسکری (علیه‌السّلام) بود.
ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه رازی، اهل
ری بود.
شیخ طوسی او را از اصحاب
امام جواد،
امام هادی و
امام حسن
عسکری (علیهم‌السّلام) دانسته
و
در نسخه‌ای از رجال، نام او
در زمره کسانی که از
ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند، آمده است.
او از
حسن بن علی وشاء و
اسماعیل بن مهران روایت نقل کرده
و روایتگران معروفی مانند
سکونی،
سهل بن زیاد و
سعد بن عبدالله اشعری از او روایت کرده‌اند.
رجال‌شناسان درباره منزلت روایی ابوالخیر اختلاف نظر دارند.
نجاشی امر او را پوشیده و مبهم می‌داند و با عبارت «یعرف و ینکر» (احادیث او گاهی مانوس و گاهی نامانوس‌اند) از او یاد کرده
و
ابن‌غضائری او را ضعیف می‌داند،
اما
کشّی به نقل از
فضل بن شاذان آورده که فضل از او خشنود بود و او را
مدح می‌گفته است.
در مجموع، بسیاری از رجال‌نویسان مانند جزائری،
مامقانی و
ابوالقاسم خوئی به وثاقت و جلالت او میل کرده یا بدان قائل شده‌اند.
کتاب‌های خطب امیرالمومنین (علیه‌السّلام) و نوادر از ابوالخیر است که
سعد بن عبدالله آنها را روایت کرده است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۰۰، برگرفته از مقاله «ابوالخیر صالح بن سلمه رازی».
