ابن عمید ابوالفتح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفتح بن عمید (متوفای ۳۶۶ق)، ملقب به ذوالکفایتین از شعرا و نویسندگان قرن چهارم قمری و وزیر
رکنالدوله و
مؤیدالدوله دیلمی بود. او سرانجام به
سال ۳۶۶ قمری در ۳۰ سالگی به دستور مؤیدالدوله کشته شد.
ابوالفتح، علی
بن ابیالفضل،
محمد بن حسین بن عمید، وزیر و در عین حال، شاعر و نویسندهای هوشمند بود. پس از مرگ پدرش در
سال ۳۶۰ ق جانشین وی در مقام وزارت رکنالدوله دیلمی شد و خلیفه عباسی
الطائع لله به او لقب ذوالکفایتین (صاحب شمشیر و قلم) داد.
متنبّی شاعر معروف ضمن قصیدههایی، وی را مدح گفته است. وزارت ابن
عمید در دوران امارت مؤیدالدوله
بن رکنالدوله، امیر ری نیز ادامه یافت، ولی
عضدالدوله او را به هواخواهی از
عزالدوله بختیار متهم کرد، از این رو زمانی که عضدالدوله بر عزالدوله چیره و وارد
بغداد شد، به برادرش مؤیدالدوله دستور داد او را بازداشت و چشمانش را کور و گوشهایش را قطع کند. مؤیدالدوله نیز دستور داد، او را زندانی کنند و سپس بکُشند. ابن
عمید، در آن زمان، سی سال بیش نداشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۹۷.