• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن عساکر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ابوالقاسم‌ علی بن‌ حسن‌ بن‌ هبةالله‌ شافعی‌ دمشقی‌، برجسته‌ترین‌ فرد از خاندان‌ ابن‌عساکر می‌باشد؛ ابن‌عَساکر، نام‌ تنی‌ چند از دودمان بنی‌عساکر که‌ پس‌ از درگذشت‌ ابوالقاسم‌ علی‌ بن‌ عساکر چهره نامدار این‌ خاندان به‌ این‌ عنوان‌ خوانده‌ شدند.



ابوالقاسم‌ علی بن‌ حسن‌ بن‌ هبةالله‌ شافعی‌ دمشقی‌ (اول‌ محرم‌ ۴۹۹-۱۱ رجب‌ ۵۷۱ق‌/ ۱۳ سپتامبر ۱۱۰۵- ۲۵ ژانویه ۱۱۷۶م‌)، برجسته‌ترین‌ فرد از خاندان‌ ابن‌عساکر که‌ در دمشق‌ زاده‌ شد و همان‌جا درگذشت‌. عبدالرحمان‌ ابن‌جوزی‌، المنتظم‌، ج۱، ص۷۷.     یاقوت‌حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۷.     وی‌ به‌ سبب‌ حفظ و روایت‌ احادیث‌ بسیار، کثرت‌ سفرهای‌ علمی‌ و استفاده‌ از مشایخ‌ بزرگ‌ در شهرهای‌ اسلامی‌ و نیز تألیف‌ اثر چشمگیر تاریخ‌ بزرگ‌ دمشق‌ در شمار یکی‌ از بزرگ‌ترین‌ حافظان‌ حدیث‌ و نویسندگان‌ تاریخ‌ در روزگار خویش‌ درآمد. ابن‌خلکان‌، وفیات‌ الاعیان، ج۳، ص۳۰۹-۳۱۰.     از عنوان‌ ابن‌عساکر که‌ به‌ صورت‌ شهرت‌ خانوادگی‌ او درآمد، در نسب‌نامه پدرانش‌ نشانی‌ نیست‌، بنابراین‌ شاید این‌ نام‌ از خاندان‌ مادرش ام‌قاسم‌ دختر قاضی‌ ابوالفضل‌ یحیی‌ بن‌ علی‌ قرشی‌ گرفته‌ شده‌ باشد. یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌.
دوران‌ زندگی‌ ابن‌عساکر با انقراض‌ سلاجقه شام‌ و روزگار حکمرانی‌ نورالدین‌ زنگی‌ (د ۵۶۹ق‌/ ۱۱۷۴م‌) و صلاح‌الدین‌ ایوبی‌ (د ۵۸۹ق‌/ ۱۱۹۳م‌) بر مناطق‌ شام‌ تقارن‌ داشت‌. سیاست مذهبی‌ نورالدین‌ زنگی‌ و جانشینان‌ وی‌ و نیز ایوبیان‌ بر مبارزه‌ با تبلیغات‌ فاطمیان‌ شیعی‌مذهب و حمایت‌ از مذاهب‌ اهل‌ سنت‌ و پیروان‌ حدیث‌ استوار بود، از این‌رو کار گردآوری‌ و روایت‌ حدیث‌ در روزگار ابن‌عساکر سخت‌ بالا گرفت‌ و خود وی‌ در این‌ زمینه‌ به‌ چهره‌ای‌ درخشان‌ بدل‌ گشت‌.


تحصیلات‌ ابتدایی‌ ابن‌عساکر از ۶ سالگی‌ در دمشق‌ آغاز شد. پدرش‌، برادر بزرگش‌ صائن‌ و نیای‌ مادریش‌ از جمله‌ نخستین‌ استادان‌ او در حدیث‌ و فقه‌ بودند. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.     سپس‌ از سُبیع‌ بن‌ قیراط، ابوالقاسم‌ ابن‌نسیب‌، ابوطاهر حنائی‌، جمال‌الاسلام‌ ابوالحسن‌ علی‌ سلمی‌، ابوالبرکات‌ ابن‌ عبد حارثی‌ و دیگران‌ قرآن‌، حدیث‌، فقه و خلاف و اصول‌ آموخت‌. ابن‌عساکر در جامع‌ اموی‌ و مدارس‌ امینیه‌، عمادیه‌، غزالیه دمشق‌ به‌ دانش‌اندوزی‌ پرداخت‌. یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۲، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیه. ابوبکر ابن‌قاضی‌ شهبه‌، طبقات‌ الشافعیه، ج۲، ص۱۳.     عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۸۴ – ۸۵، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۳، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۴۰۷- ۴۰۸، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. وی‌ پس‌ از درگذشت‌ پدر برای‌ ادامه تحصیل‌ بار سفر بست‌ و نخست‌ به‌ بغداد، مرکز بزرگ‌ علوم‌ دینی‌ آن‌ روزگار روی‌ آورد (۵۲۰ق‌) و در مدرسه نظامیه‌ و دیگر حوزه‌های‌ علمیه آن‌ شهر حدیث‌ شنید و فقه‌ و خلاف‌ و نحو آموخت‌. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۱-۳۰۲، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیة. محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۴ - ۵۵۵، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.     در ۵۲۱ق‌ به‌ مکه‌ رفت‌ و حج‌ گزارد. وی‌ در مکه‌ و مدینه‌ از کسان‌ بسیاری‌ حدیث‌ شنید و خود نیز حدیث‌ گفت‌. یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۷، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌. محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۴ - ۵۵۵، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.    

۲.۱ - سفرهای علمی

در بازگشت‌ از مکه‌ تا ۵۲۵ق‌ در بغداد ماند و از استادان‌ نظامیه‌ و دیگر بزرگان‌ دارالخلافه‌ ازجمله‌ ابوالقاسم‌ هبةالله ‌بن‌ حصین‌، ابوالحسن‌ علی‌ بن‌ عبدالواحد دینوری‌ و هبةالله‌ شروطی‌ حدیث‌ آموخت‌. در این‌ هنگام‌ بینش‌ علمی‌ و معلومات‌ و محفوظات‌ او اعجاب‌ بغدادیان‌ را برانگیخت‌. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۱، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیه. محمد ذهبی‌، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۸۳.    ابن‌خلکان‌، وفیات‌ الاعیان، ج۳، ص۳۰۹.    یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.     در خلال‌ ۵ سالی‌ که‌ در بغداد بود، از شهرهای‌ کوفه‌، موصل‌، رحبه‌، دیار بکر و نیز جزیره‌ دیدار کرد و با محدثان‌ و حافظان‌ حدیث‌ گفت‌ و شنید داشت‌. آنگاه‌ به‌ دمشق‌ بازگشت‌ و ازدواج کرد و در ۵۲۷ق‌ پسرش‌ قاسم‌ به‌ دنیا آمد که‌ بعد‌ها کاتب‌ و راوی‌ آثار پدر شد. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.     بستانی‌، تذکرة النوادر من‌ المخطوطات‌ العربیه، ج۳، ص۳۷۴، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۵۰ق‌.
دومین‌ سفر ابن‌عساکر در ۵۲۹ق‌ به‌ قصد خراسان‌ و از راه‌ آذربایجان‌ آغاز شد. وی‌ در این‌ سفر با ابوسعد عبدالحریم‌ سمعانی‌ صاحب‌ کتاب‌ الانساب‌ در مرو دیدار کرد و همراه‌ او به‌ نیشابور و هرات‌ رفت‌. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۱، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیة. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.     ابن‌خلکان‌، وفیات‌ الاعیان، ج۳، ص۳۰۹.     ابن‌عساکر در این‌ سفر ۴ ساله‌ در نیشابور، مرو، فزار، سرخس‌، ابیورد، طوس‌، بسطام‌، بیهق‌، دامغان‌، زنجان‌، تبریز، ری‌، اصفهان‌، حلوان‌ و همدان‌ حدیث‌ گفت‌ و حدیث‌ شنید محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۵ - ۵۵۶، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.    سیوطی‌، طبقات‌ الحفاظ، ج۱، ص۴۷۶، بیروت‌، ۱۴۰۳ق‌/ ۱۹۸۳م‌.     و کتاب‌ الاربعین‌ البلدانیه را مشتمل‌ بر روایت‌ ۴۰ حدیث‌ از ۴۰ محدث‌ در ۴۰ شهر نوشت‌. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.    
سفرهای‌ علمی‌ ابن‌عساکر از ۵۲۰ق‌ تا ۵۳۳ق‌ به‌ درازا کشید و سرانجام‌ با ره‌آوردی‌ بی‌مانند از شنیده‌ها و نوشته‌هایی‌ در باب‌ روایات‌ و احادیث‌ چون‌ مسند احمد بن‌ حنبل‌ و مسند ابویعلی‌ موصلی‌ به‌ دمشق‌ بازگشت‌. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۱، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیة. عبدالرحیم‌ اسنوی‌، طبقات‌ الشافعیه، ج۲، ص۲۱۶، به‌ کوشش‌ جبوری‌، بغداد، ۱۳۹۱ق‌/ ۱۹۷۱م‌.

۲.۲ - تعداد مشایخ‌

شمار مشایخ‌ او را در حدیث‌ بالغ‌ بر ۱۳۰۰ مرد و بیش‌ از ۸۰ زن نوشته‌اند که‌ بسیاری‌ از آنان‌ از همان‌ دوره خردسالی‌ به‌ او اجازه روایت‌ داده‌ بودند. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.    محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۶ - ۵۵۸، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.     از این‌ پس‌ (۵۳۳ ق‌) دوره ۴۰ ساله تألیف‌ و تصنیف‌ و فعالیت‌های‌ آموزشی‌ ابن‌عساکر آغاز می‌شود و تا واپسین‌ روزهای‌ زندگی‌ او ادامه‌ می‌یابد. تشکیل‌ و ترتیب‌ مجالس‌ املا، در فضائل‌ خلفا و فنون دیگر که‌ گاه‌ به‌ ۴۰۸ مجلس‌ در یک‌ فن‌ می‌رسید، استخراج‌ مشایخ‌ استادان‌ خود از جمله‌ ابوغالب‌ بنائی‌، ابوالمعالی‌ عبدالله‌ بن‌ احمد حلوانی‌، ابوعبدالله‌ فراوی‌، ابوسعد سمعانی‌، ابوالحسن‌ سلمی‌ و تألیف‌ دیگر آثار از ثمرات‌ علمی‌ او در این‌ دوره‌ است‌. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.    محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۸، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.    
پایگاه‌ والای‌ ابن‌عساکر در مذهب‌ شافعی‌ و در حفظ و روایت‌ احادیث‌، از بزرگان‌ آن‌ زمان‌ چون‌ سلفی‌، ابن‌ ناصر سلامی‌، ابوموسی‌ مدینی‌ و ابوالعلاء عطار همدانی‌ فرا‌تر می‌رفت‌ سیوطی‌، طبقات‌ الحفاظ، ج۱، ص۴۷۶، بیروت‌، ۱۴۰۳ق‌/ ۱۹۸۳م‌.     و طالبان‌ علم‌ را از همه شهر‌ها به‌ سوی‌ او می‌کشید.

۲.۳ - شاگردان‌ و راویان‌

شاگردان‌ و راویان‌ ابن‌عساکر بسیار زیاد و غالب‌ آنان‌ از فقیهان‌ رجال‌ حدیث‌ در روزگار خود بوده‌اند. محمد ذهبی‌، المختصر المحتاج‌ الیه‌، ج۱، ص۳۰۱، بیروت‌، دارالکتب‌ العلمیة. محمد ذهبی‌، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۸۳.     محمد ذهبی‌، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۸۳.     یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۷، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۷۵.     عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۱۶۷، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۱۸۲، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۲۲۱، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۲۸۳، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۴۷۳، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۱۵۴، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۳۰۲، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۴۴۱-۴۴۲، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/ ۱۹۴۸م‌.
با وجود بی‌اعتنایی‌ ابن‌عساکر به‌ حاکمان‌ و صاحبان‌ قدرت‌، نورالدین‌ زنگی‌ حکمران‌ شام همواره‌ او را بزرگ‌ می‌داشت‌ و علاوه‌ بر تشویق‌ و حمایتی‌ که‌ از او در تألیف‌ تاریخ‌ دمشق‌ به‌ عمل‌ آورد، دارالحدیث‌ نوریه‌ را که‌ از نخستین‌ مرکز تخصصی‌ در آموزش‌ حدیث‌ بوده‌ است‌، عبدالرحیم‌ غنیمه‌، تاریخ‌ دانشگاه‌های‌ بزرگ‌ اسلامی‌، ج۱، ص۱۴۷- ۱۴۸، ترجمه نورالله‌ کسائی‌، تهران‌، ۱۳۶۴ش‌. برای‌ او تأسیس‌ کرد و ریاست‌ آن‌ را به‌ وی‌ واگذاشت‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۱، ص۷۴.     پس‌ از درگذشت‌ نورالدین‌ (۵۶۹ق‌)، صلاح‌الدین‌ ایوبی‌ و بزرگان‌ دستگاه‌ او بر مقام‌ علمی‌ و مرتبه اجتماعی‌ ابن‌عساکر ارج‌ نهادند و چون‌ درگذشت‌، قطب‌الدین‌ نیشابوری‌ قاضی‌ دمشق‌ با حضور صلاح‌الدین‌ بر جنازه‌اش نماز خواند. یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۷، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌. ابن‌خلکان‌، وفیات‌ الاعیان، ج۳، ص۳۱۱.    ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۲۹۴.    

۲.۴ - آثار

بیشتر تألیفات‌ ابن‌عساکر در زمینه حدیث‌ و رجال‌ و تاریخ، و بالغ‌ بر ۱۳۴ عنوان‌ است‌ یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.     سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۱۸، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌. که‌ از آن‌ میان‌ دو کتاب‌ تاریخ‌ دمشق‌ و تبیین‌ کذب‌ المفتری‌... از شهرت‌ و اعتبار بیشتری‌ برخوردار است‌.

۲.۴.۱ - چاپی‌

۱. تاریخ‌ دمشق‌، با عنوان‌ مفصل‌ تاریخ‌ مدینه دمشق‌ حما‌ها الله‌ و ذکر فضل‌ها و تسمیة من‌ حلّ‌ها من‌ الاماثل‌ او اجتاز بنواحی‌ها من‌ واردی‌ها و اهل‌ها، از جامع‌ترین‌ کتاب‌ها در جغرافیای‌ تاریخی‌ و زندگی‌نامه دانشمندان‌ به‌ ویژه‌ محدثان‌ و حافظان‌ حدیث‌ شهر کهن‌ سال‌ دمشق‌ است‌ که‌ پس‌ از تاریخ‌ نیشابور حاکم‌ نیشابوری‌ (د ۴۱۲ق‌)، ذکر اخبار اصبهان‌ ابونعیم‌ اصفهانی‌ (د ۴۳۰ق‌) و تاریخ‌ بغداد خطیب‌ بغدادی‌ (د ۴۶۳ق‌) در تاریخ‌ شهرهای‌ اسلامی‌ نوشته‌ شده‌ است‌. شیوه نگارش‌ و تدوین‌ تاریخ‌ دمشق‌ به‌ ترتیب‌ تاریخ‌ بغداد است‌ که‌ ابن‌عساکر مطالب‌ آن‌ را نزد مشایخ‌ بغداد و دمشق‌ که‌ بعضاً از اصحاب‌ خطیب‌ بوده‌اند، خوانده‌ و شنیده‌ بود. مارگلیوث‌، د س‌، دراسات‌ عن‌ المورخین‌ العرب‌، ج۱، ص۱۶۶، ترجمه حسین‌ نصار، بیروت‌، دارالثقافة. سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۰، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌. کتاب‌ را پیش‌ گفتاری‌ است‌ مفصل‌ از پیشینه تاریخی‌ دمشق‌: پیدایش‌ و بنا و وجه‌ تسمیه آن‌، اخبار وارده‌ در فضایل‌ دمشق‌ و شام‌ در احادیث‌ نبوی و فتح‌ آن‌ به‌ دست‌ سپاه‌ اسلام‌، نقشه شهر دمشق‌، مساجد، کلیسا‌ها، دیر‌ها، دروازه‌ها و تاریخ‌ بنای‌ هر کدام‌، ذکر رود‌ها و کاریز‌ها، و زندگی‌ نامه پیامبران‌، خلفا، والیان‌، فقیهان‌، محدثان‌، قاضیان‌، قاریان‌، ادیبان‌، شاعران‌ و راویانی‌ که‌ از دمشق‌ و دیگر شهرهای‌ دیار شام‌ چون‌ بیروت‌، رمله‌، حلب‌ و بعلبک‌ دیدار کرده‌اند. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المورخین‌ الدمشقیین‌، ج۱، ص۳۸-۳۹، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌. عمر فروخ‌، تاریخ‌ الادب‌ العربی‌، ج۳، ص۳۵۷، بیروت‌، ۱۹۸۴م‌. مؤلف‌ از نوشته‌های‌ پیشینیان‌ چون‌ احمد بن‌ معلی‌ (د ۲۸۶ق‌) و ابن‌ حمید بن‌ ابی‌العجائز بهره‌ برده‌ است‌. سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۱۸-۲۰، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌. زندگی‌نامه رجال‌ را به‌ شیوه ابونعیم‌ در ذکر اخبار اصبهان‌ احمد ابو نعیم‌ اصفهانی‌، ذکر اخبار اصبهان‌، ج۱، ص۷۷، به‌ کوشش‌ ددرینگ‌، لیدن‌، ۱۹۳۱م‌.     با نام‌ احمد و از پیامبر اسلام‌ آغاز کرده‌ و زنان‌ محدثه‌ و شاعره دمشق‌ و زنان‌ ناموری‌ را که‌ از دیار شام‌ دیدار کرده‌اند، به‌ دنبال‌ آورده‌ است‌. حجم‌ مطالب‌ کتاب‌ که‌ فاصله زمانی‌ دوره پیش‌ از اسلام‌ تا سده ۶ق‌ را در برگرفته‌. به‌ ۸۰ مجلد (هر مجلد در ۱۰ جزء ۲۰ برگی‌) رسیده‌ است‌. بستانی‌، تذکرة النوادر من‌ المخطوطات‌ العربیه، ج۳، ص۳۷۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۵۰ق‌. این‌ حجم‌ عظیم‌، از آوردن‌ اساتید بسیار و تکرار یک‌ موضوع‌ از طرق‌ مختلف‌ ناشی‌ شده‌ است‌. مارگلیوث‌، د س‌، دراسات‌ عن‌ المورخین‌ العرب‌، ترجمه حسین‌ نصار، بیروت‌، دارالثقافه. تألیف‌ کتاب‌ در خلال‌ اقامت‌ در دمشق‌ و پیش‌ از سفر به‌ خراسان‌ آغاز شد و تا ۵۴۹ق‌ که‌ نورالدین‌ بر دمشق‌ دست‌ یافت‌، حدود ۵۷ مجلد ۱۰ جزئی‌ از آن‌ آماده‌ شده‌ بود، از آن‌ پس‌ با تشویق‌ نورالدین‌ باقی‌ مانده کار، با سرعت‌ دنبال‌ شد و در ۵۵۹ -۵۶۰ق‌ یعنی‌ در ۶۰ سالگی‌ مؤلف‌ قسمت‌ اعظم‌ کتاب‌ به‌ پایان‌ رسید و عمادالدین‌ کاتب‌ در سفر اول‌ خود به‌ دمشق‌ (۵۶۲ ق‌) ۷۰۰ جزء از این‌ کتاب‌ را دید و بخش‌هایی‌ از آن‌ را نزد مؤلف‌ خواند. به‌ گفته پسرش‌ قاسم‌ که‌ پاکنویس‌ و ویرایش‌ آن‌ به‌ کوشش‌ او صورت‌ گرفت‌، تألیف‌ این‌ کتاب‌ در ۵۶۵ق‌ به‌ پایان‌ رسیده‌ است‌. سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۳-۲۴، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌. تاریخ‌ دمشق‌ در همان‌ زمان‌ مؤلف‌ شهرت‌ و اعتبار فراوان‌ یافت‌ و ابن‌عساکر خود در دارالحدیث‌ نوریه‌ و جامع‌ دمشق‌ به‌ تدریس‌ آن‌ پرداخت‌ و چون‌ درگذشت‌، قاسم‌ کار پدر را دنبال‌ کرد. بستانی‌، تذکرة النوادر من‌ المخطوطات‌ العربیه، ج۳، ص۳۷۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۵۰ق‌.
پس‌ از درگذشت‌ ابن‌عساکر، تاریخ‌ دمشق‌ همچنان‌ محل‌ مراجعه مورخان‌ و جغرافی‌نویسان‌ و منبع‌ تدریس‌ حافظان‌ حدیث و دانشمندان‌ شافعی‌ بود. هنوز نیم‌ قرن‌ از تاریخ‌ تألیف‌ آن‌ نگذشته‌ بود که‌ یاقوت‌ در تدوین‌ بزرگ‌ترین‌ معجم‌ جغرافیایی‌ خود به‌ ویژه‌ در مطالب‌ مربوط به‌ خطه شام‌ از آن‌ بهره بسیار برد. یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۳، ص۳۳.    یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۲، ص۴۹۵.    یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۳، ص۲۵۸.    یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۳، ص۱۹۲.    یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۴، ص۳۸۶.    یاقوت‌ حموی، معجم البلدان‌، ج۳، ص۲۲۶.     عبدالقادر رهاوی‌ (د ۶۱۲ ق‌) مدت‌ها در مدرسه ابن‌حنبلی‌ دمشق‌ ماند و کتاب‌ را از آغاز تا انجام‌ به‌ خط خویش‌ نوشت‌. عبدالقادر نعیمی‌ دمشقی‌، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۶۱.     ابن‌شداد در کتاب‌ الاعلاق‌ الخطیرة فی‌ ذکر امراء الشام‌ و الجزیره در بخش‌ مربوط به‌ تاریخ‌ دمشق‌ از این‌ کتاب‌ بهره‌ جست‌. محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌۶۴.     محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیرة، ج۱، ص‌۳.     محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌ ۲۶، به‌ کوشش‌ سامی‌ الدهان‌، دمشق‌، ۱۳۷۵ق‌/ ۱۹۵۶م‌. محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌ ۲۷، به‌ کوشش‌ سامی‌ الدهان‌، دمشق‌، ۱۳۷۵ق‌/ ۱۹۵۶م‌. محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌ ۶۱، به‌ کوشش‌ سامی‌ الدهان‌، دمشق‌، ۱۳۷۵ق‌/ ۱۹۵۶م‌. محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌ ۷۳، به‌ کوشش‌ سامی‌ الدهان‌، دمشق‌، ۱۳۷۵ق‌/ ۱۹۵۶م‌. محمد ابن‌شداد، الاعلاق‌ الخطیره، ج۱، ص‌ ۲۶۹، به‌ کوشش‌ سامی‌ الدهان‌، دمشق‌، ۱۳۷۵ق‌/ ۱۹۵۶م‌. قاسم‌ بن‌ عساکر (د ۶۰۰ ق‌)، ابوعمرو ابن‌ حاجب‌، قاسم‌ بن‌ محمد برزالی‌ هر کدام‌ ذیلی‌ بر تاریخ‌ دمشق‌ نوشتند و نیز قاسم‌ بن‌ عساکر، کرم‌ بن‌ عبدالواحد صفار، ابوشامه مقدسی‌، احمد بن‌ عبدالدائم‌ مقدسی‌، ابن‌منظور، شمس‌الدین‌ ذهبی‌، ابن‌قاضی‌ شهبه‌، عبدالرحمان‌ سیوطی‌، ابوالفتح‌ خطیب‌ و چند تن‌ دیگر آن‌ را خلاصه‌ کردند. بستانی‌، تذکرة النوادر من‌ المخطوطات‌ العربیة، ج۳، ص۳۷۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۵۰ق‌. نسخه‌های‌ خطی‌ بسیاری‌ از تاریخ‌ دمشق‌ در کتابخانه‌ها موجود است‌ از جمله‌: نسخه‌ای‌ در کتابخانه الازهر قاهره‌ به‌ شماره ۷۱۴ به‌ قرائت‌ و تصحیح‌ و اضافات‌ ابن‌عساکر و پسرش‌ قاسم‌ که‌ با وجود کاستی‌ از کهن‌ترین‌ نسخ‌ موجود است‌ صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المورخین‌ الدمشقیین‌، ج۱، ص۴۱-۴۲، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌. جرجی‌ زیدان‌، تاریخ‌ آداب‌ اللغة العربیه، ج۳، ص۷۹، قاهره‌، دارالهلال‌. و نسخه‌ای‌ در ظاهریه دمشق‌ به‌ شماره‌های‌ ۳۳۶۷-۳۳۸۳ صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المورخین‌ الدمشقیین‌، ج۱، ص۳۹، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌. جرجی‌ زیدان‌، تاریخ‌ آداب‌ اللغة العربیه، ج۳، ص۷۹، قاهره‌، دارالهلال‌. و نیز نسخه‌هایی‌ در کتابخانه‌های‌ عراق‌، مغرب‌، تونس‌، ترکیه‌، لندن‌، دوبلین‌، کمبریج‌، لنینگراد، ایالات‌ متحده آمریکا و هند که‌ هیچ‌ یک‌ کامل‌ نیست‌. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المورخین‌ الدمشقیین‌، ج۱، ص۴۴-۴۹، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌.
بخش‌های‌ چاپ‌ شده این‌ اثر چنین‌ است‌: تاریخ‌ مدینه دمشق‌، السیرة النبویه، تحقیق‌ غزاوی‌، دمشق‌، ۱۴۰۴ق‌/ ۱۹۸۴م‌؛ قسم‌ اول‌ از مجلد دوم‌ با دو نقشه‌ از دمشق‌ قدیم‌، تحقیق‌ صلاح‌الدین‌ منجد، دمشق‌، ۱۹۵۴م‌؛ جلد ۱۰ (حرف‌ باء)، تحقیق‌ دهمان‌، ۱۹۶۳م‌؛ (حرف‌ ع‌) تحقیق‌ نحاس‌، شهابی‌ و چند تن‌ دیگر، دمشق‌، ۱۹۷۸م‌؛ تهذیب‌ ۷ بخش‌ با حذب‌ اسانید از ۱۳۲۹ق‌ به‌ بعد توسط بدران‌ و پس‌ از او توسط عبید؛ ولاة دمشق‌ فی‌ العهد السلجوقی‌، تحقیق‌ صلاح‌الدین‌ منجد، دمشق‌، سپس‌ بیروت‌، ۱۹۷۵م‌؛ نورالدین‌ محمود بن‌ زنگی‌، تحقیق‌ الیسیف‌، دمشق‌، ۱۹۷۲م‌؛ علی‌ بن‌ ابی‌طالب‌ (علیه‌السلام‌)، تحقیق‌ محمدباقر محمودی‌، بیروت‌، ۱۹۷۵م‌؛ تراجم‌ النساء، تحقیق‌ محمد سکینه شهابی‌، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌؛ عبادله‌، دمشق‌، مجمع‌ اللغه، ۱۹۷۸م‌؛ زهری‌، تحقیق‌ قوچانی‌، دمشق‌، ۱۹۸۲م‌؛ معجم‌ بنی‌امیه، تحقیق‌ صلاح‌الدین‌ منجد، بیروت‌، ۱۹۷۰م‌؛ حسین‌ بن‌ علی‌ (علیه‌السلام‌) تحقیق‌ محمد باقر محمودی‌، بیروت‌، ۱۹۷۹م‌. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المخطوطات‌ المطبوعة، ج۱، ص۳۰، بیروت‌، ۱۹۷۸، ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲م‌. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المخطوطات‌ المطبوعه، ج۲، ص۳۰، بیروت‌، ۱۹۷۸، ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲م‌. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المخطوطات‌ المطبوعه، ج۵، ص۳۴، بیروت‌، ۱۹۷۸، ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲م‌. صلاح‌الدین‌ منجد، معجم‌ المورخین‌ الدمشقیین‌، ج۱، ص۵۱ -۵۲، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌. سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۱۸-۲۰، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۲. تبیین‌ کذب‌ المفتری‌ فیما نسب‌ الی‌ الامام‌ ابن‌الحسن‌ الاشعری‌ (بیروت‌، دارالکتاب‌ العربی‌، چاپ‌ سوم‌، ۱۴۰۴ق‌/ ۱۹۸۴م‌)، در دفاع از عقاید اشعریان‌ و در رد بر کتاب‌ مثالب‌ ابن‌ ابی‌بشر الاشعری‌ تألیف‌ ابوعلی‌ حسن‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابراهیم‌ اهوازی‌ (د ۴۴۶ق‌)، از مخالفان‌ عقاید اشعری‌. در این‌ کتاب‌ علاوه‌ بر بیان‌ مناقب‌ اشعری‌ و رد بر مخالفان‌ او، شرح‌ حال‌ نزدیک‌ به‌ ۸۰ تن‌ از ائمه اشعری‌ تا زمان‌ مؤلف‌ آمده‌ است‌. این‌ کتاب‌ از زمان‌ تألیف‌ مورد توجه‌ علمای‌ شافعی‌ بوده‌ است‌ و همواره‌ طلاب‌ را به‌ مطالعه آن‌ تشویق‌ کرده‌اند. یافعی‌ کتاب‌ الشاش‌ المعلم‌ شاؤش‌ کتاب‌ الموهم‌ را با حذب‌ اسانید و افزودن‌ ۲۰ تن‌ دیگر از ائمه اشعری‌ در اختصار بر تبیین‌ نوشت‌. خلاصه‌ای‌ از تبیین‌ توسط مرن‌۱ در ۱۸۷۸-۱۸۷۹م‌ به‌ فرانسوی‌ ترجمه‌ شده‌ است‌. یوسف‌ الیان‌ سرکیس‌، معجم‌ المطبوعات‌ العربیة و المعربه، ج۱، ص۱۸۲، قاهره‌، ۱۳۴۶ق‌/ ۱۹۲۸م‌.
۳. الاربعون‌ فی‌ الجهاد، تحقیق‌ عبدالله‌ بن‌ یوسف‌، کویت‌.
۴. کشف‌ المغطّا فی‌ فضل‌ الموطّا، در شرح‌ بر کتاب‌ الموطأ مالک‌ بن‌ انس‌، تحقیق‌ عزت‌ عطار، دمشق‌، ۱۹۵۴م‌.
۵. مجلسان‌ من‌ مجالس‌ الحافظ فی‌ مسجد دمشق‌: مجلس‌ فی‌ ذم‌ من‌ لایعمل‌ بعلمه‌، مجلس‌ فی‌ ذم‌ قرناء السوء، مجلس‌ چهاردهم‌ و پنجاه‌ و سوم‌ از امالی‌ ابن‌عساکر، به‌ اهتمام‌ محمد مطیع‌ در دمشق‌ به‌ سال ۱۹۷۹م‌ چاپ‌ شده‌ است‌.
۶. المعجم‌ المشتمل‌ علی‌ ذکر اسماء شیوخ‌ الائمة النبل‌. ذهبی‌ این‌ کتاب‌ را تلخیص‌ کرد و مطالبی‌ بر آن‌ افزود. این‌ اثر به‌ کوشش‌ سکینه شهابی‌ در دمشق‌ (۱۹۸۰م‌) چاپ‌ شده‌ است‌.

۲.۴.۲ - خطی‌

۱. اخبار لحفظ القرآن‌؛
۲. الاربعون‌ الابدال‌ العوالی‌؛ سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۵، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۳. الاشراف‌ علی‌ معرفة الاطراف‌، ۳ جزء در ذکر اسانید سنن‌ ابی‌داوود، جامع‌ ترمذی‌ و نسائی‌؛ عمررضا کحاله‌، المنتخب‌ من‌ مخطوطات‌ المدینة المنوره، ص۱۳۴- ۱۳۵، دمشق‌، ۱۳۹۳ق‌/ ۱۹۷۳م‌.بستانى‌، تذکرة النوادر من‌ المخطوطات‌ العربیة، ص۴۶-۴۷، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۵۰ق.
۴. الاطراف‌؛ الفهرس‌ التمهیدی‌ للمخطوطات‌ المصوره، قاهره‌، ج۱، ص۵۷، ۱۹۴۸م‌. الفهرس‌ التمهیدی‌ للمخطوطات‌ المصوره، قاهره‌، ج۱، ص۵۸، ۱۹۴۸م‌. خدیویه‌، فهرست‌، ج۱، ص۲۶۸.
۵. تبیین‌ الامتنان‌ بالامر بالاختتان‌؛ خدیویه‌، فهرست‌، ج ۲۷۸.
۶. تجرید السباعیه؛ سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۶، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۷. ترتیب‌ اسماء الصحابة الذين‌ اخرج‌ حديثهم‌ الامام‌ احمد بن‌ حنبل‌ فى‌ المسند على‌ ترتيب‌ حروف‌ المعجم؛
۸. الجزء الحادی‌ و الخمسون‌ من‌ الامالی‌ فی‌ الصوم‌؛ سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۶، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۹. حدیث‌ اهل‌ حُرْدان‌؛ فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۱۸۲، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌.
۱۰. فضل‌ علی‌ بن‌ ابی‌طالب‌ (علیه‌السلام)، جزء ۲۲۱ و ۲۲۲ از امالی‌؛ ظاهریه‌، عشق، ص ۸۸ظاهریه‌، خطی‌، ج۲، ص۶۷۲، (تاریخ‌)، ریان‌.
۱۱. فضل‌ یوم‌ عرفه؛ سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۶، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۱۲. فضیلة ذکر الله‌ عزوجل‌؛ فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۱۱۹، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌.
۱۳. کتاب‌ الاربعین‌ البلدان؛
۱۴. المجلس‌ التاسع‌ عشر من‌ الامالی‌ فی‌ تحریم‌ الابنه؛ سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۶، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.
۱۵. المجلس‌ الثانی‌ و الثلاثون‌ فی‌ التوبه من‌ الامالی‌؛ فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۳۳، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌.
۱۶. المجلس‌ السابع‌ و العشرون‌ بعد المائة فی‌ ذم‌ ذی‌ الوجهین‌ واللسانین‌؛ فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۱۰۳، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌.
۱۷. المجلس‌ السابع‌ و الثلاثون‌ بعد المائة فی‌ سعة رحمةالله‌ عزوجل‌؛
۱۸. المجلس‌ الثامن‌ و الثلاثون‌ بعد المائة فی‌ نفی‌ التشبیه‌؛
۱۹. المجلس‌ التاسع‌ و الثلاثون‌ بعد المائة فی‌ صفات‌ الله‌ عزوجل‌؛
۲۰. المجلس‌ الثامن‌ و الثلاثون‌ بعدالمائتین‌، فی‌ فضل‌ سعد بن‌ ابی‌وقاص‌؛
۲۱. المجلس‌ الثمانون‌ بعد المائتین‌ فی‌ فضل‌ عبدالله‌ بن‌ مسعود؛
۲۲. المجلس‌ الخامس‌ بعد الاربعمائة فی‌ فضل‌ شهر رمضان‌؛
۲۳. فضل‌ رجب‌، احتمالاً دو مجلس‌ از امالی‌؛ فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۲۲، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌. فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۳۶۴، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌. فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۴۱۰، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌. فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۴۱۹، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌. فهرس‌ مجامیع‌ المدرسة العمریة فی‌ دارالکتب‌ الظاهریة بدمشق‌، به‌ کوشش‌ یاسین‌ محمد سواس‌، ج۱، ص۵۴۵، کویت‌، ۱۴۰۸ق‌/ ۱۹۸۷م‌.
۲۴. مدح‌ التواضع‌ و ذم‌ الکبر؛ ظاهریه‌، (ادب‌)، ج ۲، ص۲۰۲-۲۰۳.
۲۵. المعجم‌ فی‌ تراجم‌ رجال‌ الکتب‌ السته؛
۲۶. معجم‌ اسماء شیوخ‌ المؤلف‌. مرکزی‌، میکروفیلم‌ها، ج۲، ص۱۴۰-۱۴۱.
افزون‌ بر آنچه‌ ذکر شد در حدود ۱۰۰ نوشته دیگر از آثار ابن‌عساکر در منابع‌ گوناگون‌ نام‌ برده‌ شده‌ است‌. یاقوت‌ حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۹۸.    محمد ذهبی‌، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۰، ص۵۵۸ -۵۶۲، به‌ کوشش‌ شعیب‌ ارنؤوط و دیگران‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.     یوسف‌ ابن‌جوزی‌، مرآة الزمان‌، ج۸، ص۳۳۶، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۰ق‌/ ۱۹۵۱م‌. سیوطی‌، طبقات‌ الحفاظ، ج۱، ص۴۷۵، بیروت‌، ۱۴۰۳ق‌/ ۱۹۸۳م‌.     سکینه‌ شهابی‌، مقدمه‌ و حاشیه‌ بر تاریخ‌ مدینه دمشق‌ (تراجم‌ النساء)، ج۱، ص۲۵-۲۷، دمشق‌، ۱۴۰۲ق‌/ ۱۹۸۱م‌.





دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌عساکر»، ج۴، ص۱۵۱۶.    




جعبه ابزار