• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أبدال (یاران مهدی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



أبدال یاران یاران یاران مهدی علیه السلام در عصر ظهور هستند.



«ابدال» جمع «بدل» یا «بدیل»، عده‌ای معلوم از شایستگان و خاصان خدا هستند که گویند: هیچ گاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان بدیشان برپا است و آن گاه که یکی از آنان بمیرد، خدای سبحانه و تعالی دیگری را به جای او برانگیزد،
[۳] ابی یعلی، أحمد بن علي، مسند ابی یعلی، ج۱۲، ص۲۷۰.
[۵] أبو بكر بن أبي شيبة، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰.
[۶] عبد الرزاق الصنعاني، المصنف، ح ۲۰۷۶۹.
تا آن شمار-که به قولی هفت و به قولی هفتاد است-همواره کامل بماند.
(«صدقوا الابدال هم الاوصیاء جعلهم الله فی الارض بدل الانبیاء اذا رفع الانبیاء و ختم بمحمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)»)
برخی نیز گفته‌اند:
آنان، گروهی‌اند که خداوند سبحانه و تعالی به وسیلۀ آن‌ها دین را برپا نگه می‌دارد و روزی را نازل می‌کند. چهل نفر از ایشان در شام و سی نفر در سایر بلاد هستند. هرگاه یکی از دنیا برود، کس دیگری همانند او به جای او قرار می‌گیرد. «... رهبان باللیل لیوث بالنهار کان قلوبهم زبر الحدید فیبایعونه بین الرکن و المقام...»
[۸] شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.


۱.۱ - علت نامگذاری

سبب این که «ابدال» نامیده شده‌اند، همین است که چون یکی از دنیا رود، کسی مانند او جایش را می‌گیرد.
[۹] طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۱۹.

در روایات اسلامی آمده است:
ایشان گروهی از یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شام هستند
[۱۰] متقی هندی، کنز العمال، ج۱۱، ص۱۲۵.
و هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه رسانده با ایشان بیعت می‌کنند. البته در برخی روایات، «ابدال» همان اوصیا معرفی شده‌اند. از خالد بن هیثم فارسی نقل شده است که به امام رضا (علیه‌السّلام) عرض کرد: «مردم اعتقاد دارند که بر روی زمین ابدالی هستند؛ ایشان کیانند؟» حضرت فرمود:
راست می‌گویند. ابدال همان اوصیا هستند که خداوند سبحانه و تعالی ایشان را بدل پیامبران قرار داد؛ وقتی که نبوت با پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به پایان رسید.
[۱۱] علی اکبر دهخدا، لغت نامه، ابدال.


۱.۲ - ویژگیها

دربارۀ ویژگی این افراد گفته شده است:
آنان راهبان شب و شیران روز هستند. دل هایشان چون فولاد سخت است که میان رکن و مقام ، با آخرین ذخیرۀ الهی حضرت مهدی (علیه‌السّلام) بیعت می‌کنند.


یاران مهدی علیه السلام، اوتاد، اخیار ، عصائب ، زمینه سازان ظهور.


۱. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۴۷۶.    
۲. شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.    
۳. ابی یعلی، أحمد بن علي، مسند ابی یعلی، ج۱۲، ص۲۷۰.
۴. ابن حبان، صحیح ابن حبان، ج۱۵، ص۱۵۹.    
۵. أبو بكر بن أبي شيبة، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰.
۶. عبد الرزاق الصنعاني، المصنف، ح ۲۰۷۶۹.
۷. طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۲۳۱.    
۸. شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.
۹. طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۱۹.
۱۰. متقی هندی، کنز العمال، ج۱۱، ص۱۲۵.
۱۱. علی اکبر دهخدا، لغت نامه، ابدال.
۱۲. خلیل بن احمد، العین، ج۸، ص۴۵.    



فرهنگ نامه مهدویت، بر گرفته از مقاله «ابدال».    




جعبه ابزار