آقاخان دوم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آقاخان دوم (۱۲۴۶-۱۳۰۲ق/۱۸۳۰-۱۸۸۵م)،
علیشاه
پسر آقاخان اول در ۱۲۹۸ق/۱۸۸۱م با عنوان آقاخان دوم جانشین او شد.
علیشاه در
محلات به
دنیا آمد و در
کراچی سکونت گزید.
همسر وی بیبی شمسالملوک فرزند شمسالدوله
دختر فتحعلیشاه بود.
آقاخان دوم گرایشهای صوفیانه و توجه ویژهای به شخصیتهای صوفی دوران خود داشت. او قبل از عزیمت به
هند در
کاظمین مجاور بود و به دلالت آقاصابر
علی جرقویهای از ارشادِ رحمت
علیشاه بهرهمند گردید. دوران امامت آقاخان دوم کوتاه بود.
در زمینه فعالیتهای سیاسی، عضویت وی در مجبس مقننه
بمبئی در دوران حکومت سرجیمز فرگوسن
و نیز ریاست جمعیت اتحاد اسلامی درخور توجه است. او سیاست دوستی با
انگلستان را پی گرفت و از طرف ملکه ویکتوریا ملقب به شوالیه گردید.
جانشین ویکتوریا، ادوارد هفتم نیز از دوستان بسیار نزدیک آقاخان دوم محسوب میشد.
در دوران او
ثروت خانواده و سپردههای مالی آنان در بانکهای انگلیس افزایش چشمگیری یافت.
آقاخان دوم، پس از ۴ سال
امامت در ۵۵ سالگی در شهر پونا درگذشت. پیکر او را بر طبق وصیتش در
نجف، نزدیک
مرقد مطهر حضرت علی (علیهالسلام) به
خاک سپردند.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آقاخان»، ج۱، ص۲۸۹.