• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آتش (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





آتش‌ ماده‌ای است که می‌سوزاند و گرما و نور تولید می‌کند و در فقه اسلامی در باب‌هاى طهارت، صلات، جهاد، صید و ذباحه و حدود از آن سخن رفته است.



آتش از مطهرات است؛ به این معنا که آتش با تبدیل شیئ نجس به خاکستر یا دود موجب طهارت و پاکی آن مى‌شود.
حمل آتش در پى جنازه و غسل دادن میت با آب گرم‌شده به وسیله آتش کراهت دارد.

گزاردن نماز در مقابل آتش به قول مشهور و نیز در مکان‌هایى که به طور معمول آتش افروخته مى‌شود، مانند آشپزخانه و گلخن حمام، کراهت دارد.
گوشتى که تزکیه آن مشخص نیست، در این که با انداختن به درون آتش و انقباض آن، حکم به تزکیه مى‌شود یا نه، اختلاف است.
آتش زدن یکى از حدودى است که بر لواط کار اقامه مى‌شود، و نیز واجب است حیوان موطوء در صورتى که خوردن گوشت آن متعارف باشد- مانند گاو- پس از ذبح، سوزانده شود.
ریختن آتش روى دشمن کافر هنگام جهاد با او مکروه است، مگر آن که چیرگى بر او، متوقف بر آن باشد.





فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۸.    


رده‌های این صفحه : آتش | مباحث فقهی




جعبه ابزار