• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فلح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فَلَح (به فتح فاء و لام) از واژگان قرآن کریم به معنای رستگاری و نجات است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: فَلاح (به فتح فاء) و اِفْلاح‌ (به کسر الف و سکون فاء) که به معنای رستگارى و نجات می‌باشند.



فَلَح: (بر وزن فَرَس) و فَلاح به معنى رستگارى و نجات است، همچنين است اِفْلاح‌.


(قَدْ أَفْلَحَ‌ مَنْ تَزَكَّى • وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى‌) «رستگار شد آنكه پاك شد، و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند».
آن در قرآن‌ همه جا از باب افعال به كار رفته و شامل رستگارى دنیا و آخرت است و سبب آن پيروى از خواسته‌هاى عقل و دستورات دین می‌باشد.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۰۰.    
۴. اعلی/سوره۸۷، آیه۱۴-۱۵.    
۵. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۲۰، ص۲۹۸.    
۶. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۵۰۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فلح"، ج۵، ص۲۰۱-۲۰۲.    






جعبه ابزار