• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





إِدّ (به کسر الف و تشدید دال)، یکی از واژگان قرآن کریم به معنای کار ناپسند است.



إِدّ (بر وزن ضد) به معنای کار ناپسند و امر فظیع‌ است.


(وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئاً اِدًّا)؛ (گفتند: خدا پسری گرفته است، حقا که چیزی شگفت آور و ناپسند آورده‌اید) در قاموس المحیط گوید: الاِدُّ و الاِدَّةُ العَجَبُ و الاَمْرُ الفَظِیعُ و الداهیة و المنکر. ممکن است مراد از آیه چیز شگفت آور باشد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اد»، ج۱، ص۳۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۶۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۶.    
۴. مریم/سوره۱۹، آیه۸۸- ۸۹.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۵۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۱۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۰۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۵۳.    
۹. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج، ص۲۷۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اد»، ج۱، ص۳۸.    






جعبه ابزار